بزرگان تاریخ (فرچیو لامبورگینی)

مروری بر همه 12 سیلندرهای لامبورگینی

حتما تاکنون بارها و بارها داستان مشهور چگونگی خودروساز شدن « فروچیو لامبورگینی » را شنیده‌اید. داستانی که تکرار دوباره آن، شما را بیشتر و بیشتر با روحیه مبارزه طلبی فروچیو آشنا می‌کند. البته مسائلی چون: اسارت « فروچیو » در جنگ جهانی دوم توسط نیروهای بریتانیایی، شروع فعالیت کارخانه تراکتورسازی وی به منظور حمایت از صنایع کشاورزی ایتالیا در سال‌های پس از جنگ و نهایتا سرمایه‌گذاری و تجارت در زمینه سیستم‌های تهویه‌ای و هواسازی، دیگر برکسی پوشیده نیست. با این مقدمه کوتاه، در ادامه به مروری مختصر بر همه 12 سیلندرهای لامبورگینی خواهیم پرداخت.

Lamborghini 350 GTV

شعار «فروچیو» در تجارت یک‌چیز بیشتر نبود: «اگر می خواهید کاری را بدرستی انجام دهید، خودتان عهده دار آن شوید.» در عرصه خودروسازی و آن هم برای شخصی که تاکنون سوپرکاری نساخته بود، این شعار یک ریسک بزرگ تلقی می‌شد اما با این حال این ریسک برای فروچیو جواب مثبتی داشت؛ 1963 و درحاشیه نمایشگاه خودروی Turin اولین دوازده‌ سیلندر لامبورگینی به جهانیان معرفی گشت.

350GTV پروتوتایپی بود که بدست Bizarrini معروف طراحی شده بود و آینده نه‌چندان دور خودروهای اسپرت لامبورگینی را نشان می‌داد. پیشرانه این خودرو که تنها 3,5 لیتر حجم داشت، توانایی تولید قدرت350 اسب‌بخاری را داشت.

Lamborghini 350 GT

هنوز هم مدل‌های GTV آن چیزی نبود که «فروچیو» انتظارش را داشت. وی که معتقد بود خودرویی با چنین مشخصات فنی می‌بایست ظاهری مدرن‌تر نسبت به سایر رقبا داشته باشد، فرم بدنه را اندکی تغییر داد اما همین تغییر اندک نسبت به نمونه های GTV کاملا خود را نشان داد. حاصل کار، این‌بار خودروی اسپرتی بود که قابلیت استفاده روزانه و علی‌الخصوص مسافرت‌های طولانی بی‌نظیری را به همراه داشت.

پیشرانه GT طبق سنت گذشته، از یک موتور دوازده سیلندر 3.5 لیتری تشکیل می‌شد که درنمونه‌های جدید توانایی تولید قدرتی معادل 320 اسب‌بخار را داشت. رسیدن به حداکثر سرعت 271 کیلومتربرساعت نیز از دیگر مشخصات این خودروست. درفاصله سال‌های 1964 تا 1966 تنها 120 دستگاه از مدل GT به فروش رسید.

Lamborghini 400 GT

معروف است که «فروچیو» بیش از آنکه به خودروهای سرعتی علاقه‌مند باشد، مجذوب خودروهای اسپرت قدرتی بود. با این اوصاف تغییر طراحی کابین GT به نمونه‌های 2+2 و همچنین اضافه شدن حجم پیشرانه و رساندن آن به عدد 4 لیتر، چندان دور از انتظار نبود.

علی‌رغم افزایش حجم موتور، قدرت مدل‌های 400GT در همان عدد 320 اسب‌بخار ثابت مانده بود. طبق آخرین آمار کمپانی، آخرین 23 دستگاه تولید شده از مدل های 350 GT با همین موتور عرضه شده‌اند. فروش 250 دستگاهی از مدل‌های 400GT در فاصله سال‌های 1966 تا 1968 گواه از موفقیت نسبی این خودرو درمیان سایر رقیبان بود.

Lamborghini Miura

میورای دیگر یک افسانه است؛ افسانه‌ا‌ی که ماجراهای بسیار جذابی را به همراه خود روانه دنیای سوپراسپرت‌ها کرد. اینکه مهندسان لامبورگینی به صورت مخفیانه (و به دور از سخت‌گیری‌های نظارتی فروچیو) در تلاش برای ساخت این خودرو بوده‌اند ویا اینکه واژه سوپرکارز یا همان سوپراسپرت برای اولین‌بار با این خودرو مطرح شده است؛ ازجمله این ماجراهاست.

طراحی پیشرانه میورا برعهده مهندسین معروفی چون Dallara و Stanzani بود. آن‌ها پروتوتایپی براساس فورد GT40 ساختند که درعمل بسیار کاراتر از آن بود. ناگفته نماند مارچلو گاندینی نیز وظیفه طراحی بدنه میورای را برعهده داشته است.

پیشرانه میروا همان پیشرانه مدل‌های 400GT بود که به لطف بهینه‌سازی آن، اینبار قادر به تولید 350 اسب‌بخار در نسل اول، 370 اسب‌بخار در مدل‌های Miura S و نهایتا 385 اسب‌بخار در مدل‌های Miura SV بود.

در حاشیه موضوع جالب است بدانید که از دونمونه سفارشی (Miura P400 SV/J) که برای محمدرضا پهلوی ساخته شده بود، تنها یکی از آن‌دو در کشور مانده و هم‌اکنون نیز در وضعیت نامساعدی درحال نگه‌داری است.

اما سرگذشت نمونه دوم بسیار جالب‌تر است. چراکه با گذشت این همه سال، هنوز هم معلوم نیست چه کسی یا کسانی و چرا این خودروی استثنائی که درحقیقت یک سرمایه ملی محسوب می‌شد، را در سال 1992 در دوبی به فروش رسانده‌اند؟

به هرحال کمی و درسال 1997 این خودرو در حراجی Brooks با قیمت 490 هزار دلار به فروش گذاشته شد و مالک جدید آن نیز نیکلاس کیج معروف بود که البته وی نیز درسال 2002 این خودرو را نهایتا به فروش رساند.

Lamborghini Countach

هرچند میورا برای لامبورگینی یک معجزه تکرار نشدنی بود، اما حقیقت این است که سبک طراحی امروزی لامبورگینی الهام گرفته از مدلی است با نام کونتاچ. درهایی که به سمت بالا باز می‌شد و همچنین طراحی بسیار تیز خودرو (علی‌الخصوص درجلو) همگان را متقاعد می‌کرد که مفهومی تازه‌ای از سوپراسپرت ها درحال شکل‌گیری است.

‌متاسفانه کونتاچ در زمانی به بازار عرضه شد (1973) که جهان در بزرگ‌ترین بحران نفتی پس از سال 1939 گرفتار شده بود. این عامل اصلی‌ترین دلیلی است که باعث شد این خودرو بسیار زودتر از موعد مقرر از دنیای سوپراسپرت‌ها خداحافظی کند.

ولین نسخه‌های LP400 کونتاچ از همان پیشرانه میورا بهره می‌بردند اما کمی بعد حجم موتور به 5 لیتر و نهایتا به 5.2 لیتر افزایش یافت که حتی برخی از این نمونه ها گاها توانایی تولید 455 اسب‌بخار را نیز داشتند.

Lamborghini Diablo

زمانیکه که کمپانی لامبورگینی در سال 1987 ورشکست شد، گروه کرایسلر برای خریداری این کمپانی آمادگی خود را اعلام نمود و نهایتا نیز موفق به انجام آن شد. کرایسلر با تزریق بودجه کافی به بخش تحقیقاتی لامبورگینی زمینه را برای تولید ششمین دوازده سیلندر این شرکت فراهم کرد تا سرانجام دیابلو، که حاصل دوران رکود لامبورگینی بود متولد گردد.

دیابلو که مابین سال‌های 1990 تا 2001 به تولید می‌رسید، به کمک پیشرانه 5.7 لیتری (وبعدها 6 لیتری) خود با 492 اسب‌بخار قدرت، اولین محصول لامبورگینی بود که می‌توانست به حداکثر سرعت 320 کیلومتربرساعت دست یابد.

Lamborghini Murcielago

سال 2001 ، بازار سوپراسپرت‌ها به یک‌باره دگرگون شد؛ لامبورگینی خودرویی ساخته بود که از لحاظ طراحی هیچ رقیبی در کنار خود نمی‌دید. به نظر می‌رسید که لامبورگینی با خلق این فرزند شرور، زمان حال و آینده را درهم آمیخته بود؛ این ابر خودرو، مورچیه لاگو نام داشت.

در مورچیه لاگو به وضوح می‌توان روح دیابلوهای سابق را مشاهده نمود. اما توانایی خلق چنین خودروی مدرنی از درون دیابلوهای پیر و قدیمی، تنها از عهده یک طراح برمی‌آمد: لوک دانکِروُلکِه.

حاصل تولید این خودرو در فاصله سال های 2001 تا 2010 دقیقا 4099 دستگاه بود. درمیان همه دوازده‌سیلندرهای تولید شده از این خودرو تنها دو نوع حجم موتور متفاوت دیده می‌شد، یکی 6.2 لیتری با قدرت 572 اسب‌بخار و دیگری 6.5 لیتری با قدرت 631 اسب‌بخار. البته از مورچیه لاگو نسخه‌های دیگری نیز به تولید رسیده‌اند که ازدل همین حجم موتورها، قدرت‌های به نسبت بیشتری را بیرون می‌کشیدند.

Lamborghini Aventador

وسرانجام اخرین دوازده‌سیلندر لامبورگینی در فوریه سال جاری میلادی و در نمایشگاه خودروی ژنو معرفی شد. 6.5 لیتر حجم موتور که قدرت خالص خروجی 700 اسب‌بخاری را فراهم می‌نمود، برای خودرویی که تقریبا 387 هزار دلار می‌ارزد، تنها نشان‌دهنده یک چیز است: قوی‌ترین و گران‌ترین گاو وحشی لامبورگینی.

شتاب صفرتاصد 2.9 ثانیه‌ای آونتادور بیان‌کننده آن است که لامبورگینی برای جنگ علنی با بزرگانی چون پاگانی Zonda R، مازراتی MC-12 corsa و فراری FXX از کوچک‌ترین ثانیه‌ها نیز غافل نبوده است.

و اما نکته آخر . . .

اینکه «فروچیو» که بوده ویا چگونه به این مراحل رسیده، شاید به دید عده‌ای چندان حائز اهمیت نباشد اما از حاصل تلاش های او و ثمره زندگی پرفرازونشیب وی نمی‌توان براحتی گذشت: تاسیس خودروسازی که تنها برای ارضای حس جنون طلبی دیوانگان سرعت بود . . .